تولید کننده داروهای گیاهی، پروبیوتیک ها ، افزودنی های تخصصی خوراک و کنسانتره

یکی از شایع ترین مشکلاتی که حیوانات خانگی با آن درگیر هستند ،بیماری ها و زخم های دهانی هستند. از عوامل به وجود آورنده های زخم و التهابات دهانی در حیوانات خانگی می توان به بیماری های ویروسی مانند کلسی ویروس، ویروس نقص ایمنی گربه سانان (Felv)، ویروس لوسمی در گربه ها (FIV)، آسیب های دهانی در اثر ضربه و تصادف، پاپیلوما و تومور های دهانی، جرم گیری و جراحی های فک و دندان، پریودنتال (بیماری لثه)، استوماتیت ناشی از پلاک های دندانی و… اشاره کرد.

هرگونه التهاب و زخم در ناحیه دهانی (لب، زبان، بافت های داخل دهان) موجب امتناع حیوان از غذا خوردن می گردد که بالطبع تبعات منفی زیادی دارد. از سویی گسترش زخم های دهانی مانند التهاب لثه (Gingivitis) و استوماتیت ها می توانند سبب بروز عفونت های ثانویه، سپتیسمی (عفونت خون)، بیماری های قلبی و کلیوی گردد. لذا توجه به درمان زخم ها و التهاب های ناحیه دهانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تولید بیش از حد رادیکال های آزاد سبب آسیب به بافت های پیوندی در حال تشکیل شده و موجب به تاخیر افتادن پروسه درمان زخم می گردد. همچنین التهاب بیش از حد در محل زخم سبب می شود پروتئازهای موجود، فعالیت انتخابی خود را از دست داده و علاوه بر تجزیه بقایای سلولی، سبب تخریب سایتوکاین ها، فاکتورهای رشد و گیرنده های سلولی شده و از فعالیت سلول های فیبروبلاست و سایر سلول های دخیل در ترمیم زخم جلوگیری کنند. وجود میکروارگانیسم ها در محل زخم نیز موجب طولانی شدن روند ترمیم می شود.

درمانهای آنتی بیوتیکی طولانی مدت و متعاقبا تضعیف سیستم ایمنی و از دست رفتن دندان ها نتیجه زخم هایی با ترمیم کند و طولانی در دهان است. بدین ترتیب در زخمهای دهان نیز مانند زخم های پوستی با پدیده التهاب یعنی پرولیفراسیون سلول های التهابی و حضور واسطه های آماسی مواجه هستیم که هر چه بتوانیم این مرحله را کوتاهتر نماییم، زخم زودتر  وارد مرحله ترمیم، رگ زایی و تشکیل بافتهای مخاطی و پیوندی می گردد.

امروزه جهت تسریع بهبود زخمهای دهانی، از روشهای متعددی استفاده می شود. استفاده از ترکیبات گیاهی در ترمیم زخم همواره مورد توجه مطالعات بالینی زخم بوده است.

از میان عصاره های گیاهی ذکر شده در متون علمی جهت تسریع ترمیم زخم، ترکیب سه عصاره شیرین بیان، گل همیشه بهار و پروپولیس در فرمولاسیون اسپری طبیعی ترمیم کننده زخم های دهانی حیوانات خانگی “ماریمند 7” (Marimend 7)،محصول شرکت ماکیان دام پارس، استفاده شده است. اسپری “ماریمند 7” دارای خاصیت ترمیم کنندگی بافتی بوده و مانع از گسترش و عمیق شدن زخم های ناحیه دهان می شود. این اسپری طبیعی، با خواص ضد التهابی و ضد میکروبی موجب کاهش بار میکروبی و کاهش التهاب بافت های درگیر می گردد و اینگونه از گسترش عفونت و ایجادعفونت‌های ثانویه جلوگیری می کند.

گیاهان شیرین بیان، گل همیشه بهار و پروپولیس ترکیبات اصلی فرمولاسیون “ماریمند 7” می باشند که در ادامه به بررسی مکانیسم اثر آن خواهیم پرداخت.

گل همیشه بهار (کالاندولا)

گل همیشه بهار از خانواده  Asteraceae یکی از گیاهان پر اهمیت جنس کالاندولا محسوب می شود و دارای ترکیبات بسیاری از جمله تری ترپنوئیدها، ساپونین ها، فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها، اسیدهای چرب، پلی ساکاریدها، اسانس ها می باشد.

طیف وسیعی از فعالیت های دارویی، از جمله فعالیت های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد قارچی و ضد سرطانی به Calendula officinalis نسبت داده می شود. امروزه از این گیاه برای درمان انواع بیماری های پوستی مانند زخم، سوختگی و درماتیت استفاده می شود. عصاره این گیاه سبب افزایش اپی تلیزاسیون زخم و درنتیجه ترمیم آن می گردد و با افزایش سطح هگزوزآمین و محتوای هیدروکسی پرولین کلاژن، بهبود قابل‌توجهی را در فعالیت ترمیم زخم نشان می دهد. عصاره کالاندولا همچنین به طور قابل توجهی سنتز کلاژن و خونرسانی رادر محل زخم افزایش می دهد.

مطالعات جدید نشان می دهند که عصاره همیشه بهار موجب تحریک مهاجرت و تکثیر فیبروبلاست ها می شود و با تغییر بیان فاکتور رشد بافت همبند (CTGF) و اکتین عضله صاف α-SMA در زخم ها، گرانولاسیون (تشکیل بافت جدید و عروق خونی) را در بافت تحریک می کند. اثبات گشته است که عصاره گل همیشه بهار با افزایش میزان رگ زایی در زخم ها بهبود آن را سرعت می بخشد.

شیرین بیان  

شیرین بیان (.Glycyrrhiza glabra L)، از جمله گیاهانی است که از دیرباز به دلیل خواص دارویی آن مورد استفاده قرار می گرفته است. شیرین بیان دارای خواص متعددی از جمله خاصیت ضدالتهابی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی و آنتی اکسیدانی می باشد. گلایسریزین و گلایسریزیک اسید مهمترین مواد موثره موجود در ریشه این گیاه هستند. استفاده موضعی از عصاره شیرین بیان به دلیل خاصیت ضد التهابی قوی آن، از طریق کاهش تولید نیتریک اکساید و پروستاگلاندین E2 توسط ماکروفاژها و کاهش تولید سایتوکاین های التهابی، بطور قابل توجهی موجب بهبود روند ترمیم زخم می گردد. شیرین بیان همچنین سبب افزایش بیان mRNA سوپراکسید دیسموتاز (SOD1) و کاتالاز (CAT) شده و سبب تقویت فعالیت آنتی اکسیدانی در ناحیه آسیب دیده خواهد شد. 

پروپولیس (بره موم)

بره موم یا پروپولیس (Propolis) ماده رزینی چسبناکی می باشد که توسط زنبورهای کارگر با جمع آوری از جوانه ها و شاخه های تازه درختان و ترکیب آن با موم و آنزیمهای بزاقی آن را تولید می کنند. پروپولیس دارای خواص بیولوژیکی فراوانی از قبیل ضد باکتری، ضد قارچ، آنتی اکسیدان، ضد التهاب، بی حس کننده، بهبود زخم و تنظیم کننده عملکرد سیستم ایمنی می باشد. پروپولیس محیط بیوشیمیایی مناسبی را جهت اپی تلیزاسیون مجدد فراهم می کند. مطالعات نشان داده است که پروپولیس سبب افزایش اجزا ماتریکس خارج سلولی از طریق تحریک بیان TGF-ß ،در مراحل اولیه ترمیم زخم می شود. کافئیک اسید فن اتیل استر (CAPE) به عنوان یک جزء فعال بره موم زنبور عسل، با فعالیت های ضد التهابی، ضد ویروسی و ضد سرطانی شناسایی شده است.

از آنجایی که نیتریک اکساید (NO) سنتز شده توسط نیتریک اکساید سنتاز (iNOS) در تخریب بافت التهابی و خود ایمنی نقش دارد، تعدیل سنتز یا عمل NO یک رویکرد جدید برای درمان بیماری‌های التهابی و خود ایمنی است. نتایج نشان می‌دهد که CAPE با مهار بیان ژن iNOS در سطح رونویسی از طریق سرکوب فعال‌سازی NF-kB، و با مهار مستقیم فعالیت کاتالیزوری iNOS، اثر ضد التهابی خود را اعمال می  کند. از سوی دیگر اسید کافئیک آنتی اکسیدانی کار آمد است که سطح فعالیت پروتئین Rac1 GTPase را کاهش می دهد و به دنبال آن فعالیت NADPH اکسیداز کاهش می یابد. همچنین مطالعات نشان می دهد که بره موم از طریق کاهش تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS و NO) همراه با کاهش بیان COX-2، IL-1β، IL-6 سطوح نشانگرهای التهابی (فاکتور نکروز تومور (TNFα)  وعامل آپوپتوز (Foxo3) پاسخ های  التهابی را در بافت کاهش می دهد.

ماریمند 7

ترکیبات موثره عصاره های کالاندولا، شیرین بیان و پروپولیس در فرمولاسیون اسپری ترمیم زخم های دهانی “ماریمند 7” “Marimend 7” به صورت سینرژیسم با یکدیگر عمل کرده و با افزایش اپیتلیزاسیون و رگ زایی، کاهش التهاب، مهار رادیکال های آزاد و جلوگیری از رشد میکروب ها در ناحیه آسیب دیده به روند ترمیم زخم های ناحیه دهان و حلق در انواع دام کمک می کنند. 

با توجه به فراوانی زخمهای دهانی در گربه ها، وجود کشش روی گرافتهای بافت نرم دهانی و در نتیجه احتمال گسیختگی زخم دهان و عدم ترمیم، و نیاز به تسریع ترمیم در زخمهای دهان، همچنین عدم تمایل گربه به استفاده از کلرهگزیدین که ترکیب آنتی سپتیک انتخابی در درمان التهاب و زخمهای دهانی است، مطالعه ی بالینی با هدف بررسی اثرات ترمیمی اسپری “ماریمند 7” در گربه ها انجام شد که نتایج حاصل تایید کننده کارآیی و ایمنی محصول می باشند (مطالعه بیشتر).

از “ماریمند 7”  می تواند در بهبود زخم های ناشی از جراحی های دهان و دندان، پس از کشیدن دندان ها، زخم ها و التهابات ناشی از بیماری لثه (پریودونتال) و التهاب دهان (استوماتیت)، زخم های ناشی از بیماری های ویروسی مثل کلسی ویروس، لوسمی (FeLV) و نقص ایمنی (FIV) در گربه، آفت و پاپیلوما یا تومورهای دهانی سگ و گربه، زخم های دهانی ناشی از دیابت و نارسایی کلیه و یا زخم های ناشی از آسیب جسم خارجی استفاده کرد.

پروتکل درمانی این دارو به شرح زیر است :

با توجه به وسعت زخم،روزانه 2 تا 4 مرتبه تا بهبودی کامل بر روی زخم اسپری گردد (توجه داشته باشید که بیش از دو پاف به ازای هر کیلو گرم وزن بدن استفاده نگردد).

“ماریمند 7” فاقد هرگونه سمیت دارویی است و در فرمولاسیون آن هیچ گونه مواد شیمیایی سنتتیک، نگهدارنده و یا آنتی بیوتیک وجود ندارد. بنابراین در شرایط حساس بارداری، شیردهی، نوزادان و حیوانات جوان و حتی شرایط ضعیف فیزیکی قابل استفاده است.

برای اطلاعات بیشتر اسپری ترمیم کننده زخم های دهانی ماریمند 7 اینجا را کلیک کنید و برای خرید محصول از این قسمت اقدام کنید.