آنفلوانزای پرندگان یک بیماری ویروسی به شدت مسری است که توسط ویروس های آنفلوانزای پرندگان تیپ A ایجاد می شود. این ویروس ها به طور طبیعی بین پرندگان وحشی آبزی در سراسر دنیا وجود دارند و می توانند طیور اهلی و حتی سایر گونه های پرندگان و حیوانات را آلوده کنند.
ویروس های آنفلوانزای طیور بسته به ویژگی های مولکولی و توانایی در ایجاد بیماری و تلفات در طیور به دو نوع ویروس های فوق حاد (HPAI) و ویروس های با بیماری زایی کمتر (LPAI) تقسیم می شوند. پرنده هایی که با ویروس های LPAI آلوده می شوند، علائم خفیف تری بروز می دهند اما در صورت عفونت با سویه های فوق حاد (HPAI) بیماری شدید و حتی مرگ رخ می دهد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری آنفلوانزای پرندگان اینجا کلیک کنید.
آیا سویه های H5N1 رایج انتشار سریع تر و گسترده تری دارند؟
ویروس فوق حاد آنفولانزای پرندگان H5N1 اولین بار در سال 1996 در جنوب چین در پرندگان اهلی آبزی مشاهده شد و در سال 1997 منجر به شیوع بیماری آنفلوانزا در بین طیور اهلی چین گشت. هم چنین این ویروس در چین سبب ایجاد عفونت در 18 انسان و مرگ 6 نفر از آنها شد. این ویروس از سال 2021 میلادی در سراسر جهان منتشر شده و سبب بیمار شدن تعداد زیادی از پرنده های اهلی و وحشی گردیده است. این ویروس حتی سلامت پستانداران از جمله انسان را هم به خطر انداخته است. (البته موارد درگیری انسان ها با این ویروس به ندرت دیده شده است.)
محققان چندین ویژگی ژنتیکی در ویروس آنفلوانزای سویه H5N1 کشف کرده اند که توانایی این ویروس برای انتشار سریع تر و ایجاد عفونت در گونه های بیشتری از حیوانات را سبب می شود.
در حال حاضر نیز مطالعات نشان داده اند که تعدادی از ژن های ویروس تغییر کرده و باعث شده تا ویروس بهتر بتواند عفونت ایجاد کند، منتشر شود و در بین پرندگان باقی بماند. هم چنین این سویه که در حال حاضر در سراسر دنیا در حال گردش است، به ویروسی به شدت عفونی برای پرندگان وحشی تبدیل شده است. به علاوه تغییر و تکامل این ویروس سبب تغییراتی در انتشار جهانی آن شده است. در حقیقت کانون این ویروس علاوه بر آسیا، به نقاط جدید دیگری مانند بخش هایی از آفریقا و اروپا نیز گسترش یافته است.
در مجموع ویروس آنفلوانزای طیور به شدت مستعد جهش و تغییر است و این تغییرات می توانند بر روند انتشار آن هم تاثیرگذار باشند.
چگونه می توان آنفلوانزای پرندگان را کنترل کرد؟
یکی از اقداماتی که می توان برای کنترل این بیماری زیان بار انجام داد، استفاده از داروی کاملا طبیعی ایمونوپروپوفیت می باشد. این محصول حاوی عصاره پروپولیس، شیرین بیان و اکیناسه (سرخارگل) است و سبب تقویت ایمنی سلولی و همورال می شود و با افزایش تولید آنتی بادی، پاسخ به واکسیناسیون را هم تقویت می کند. هم چنین اگر بیماری در گله رخ داده است، ایمونوپروپوفیت شدینگ (دفع و انتشار) ویروس را هم کم کرده و انتشار بیماری در گله را کاهش می دهد و با تقویت ایمنی سبب بهبود سریع تر طیور و کاهش تلفات می گردد.
برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
