آنفلوآنزای پرندگان یک عفونت ویروسی به شدت مسری است که هم پرندگان اهلی و هم پرندگان وحشی را درگیر می کند و اخیرا شیوع زیادی پیدا کرده است. ویروس آنفلوانزای پرندگان سویه های مختلفی دارد که به طور کلی به دو دسته HPAI (High Pathogenicity Avian Influenza) یا فوق حاد و LPAI (Low Pathogenicity Avian Influenza) یا سویه هایی با بیماری زایی کمتر تقسیم می شوند. این تقسیم بندی بر اساس ویژگی های ویروس و توانایی آن در ایجاد بیماری و تلفات در طیور انجام می پذیرد.
آنفلوآنزای پرندگان در سراسر دنیا دیده می شود اما برخی سویه ها در برخی مناطق شیوع بیشتری دارند.
ویروس های آنفلوانزا به طور طبیعی بین پرندگان آبزی وحشی وجود دارند و می توانند به پرندگان اهلی و حتی انسان و سایر پستانداران هم منتقل شوند.
آنفلوآنزای پرندگان چگونه منتقل می شود؟
ویروس آنفولانزا از طریق فضولات و ترشحات تنفسی پرندگان دفع شده و از طریق تماس مستقیم یا آلوده شدن آب، خوراک یا تجهیزات مرغداری به ویروس، بیماری انتقال می یابد. آنفولانزا، ویروسی مقاوم بوده و به خصوص در سرما می تواند برای مدت های طولانی در محیط باقی بماند.
نقش پرندگان وحشی در انتشار آنفلوآنزا چیست؟
پرندگان وحشی مهاجر، به خصوص پرندگان دریایی، مخزن طبیعی این ویروس بوده و آن را در دستگاه تنفس و گوارش خود حمل کرده و به حفظ و تکامل آن کمک می کنند. بسته به سویه ویروس و گونه پرنده ممکن است ویروس کاملا برای پرنده بی خطر باشد یا این که سبب تلف شدن آن شود. با اینحال در حالی که این پرنده های مهاجر هیچ گونه علائم بالینی از خود بروز نمی دهند، ویروس را دفع کرده و در مسافت های طولانی در مسیر مهاجرت خود، بیماری را انتشار می دهند.
در صورتی که طیور پرورشی با این پرنده های وحشی تماس داشته باشند می توانند درگیر عفونت با ویروس آنفلوآنزا شوند؛ بنابراین محدود کردن ارتباط و تماس طیور پرورشی با پرنده های وحشی بهترین روش پیشگیری از آنفولانزا می باشد.
علائم بالینی آنفلوآنزا در طیور چیست؟
در صورت عفونت با سویه های LPAI تنها علائم خفیف بیماری مشاهده می شود یا حتی ممکن است هیچ نشانه ای دیده نشود اما عفونت با سویه های فوق حاد (HPAI) می تواند بیماری شدید و حتی تلفات ایجاد کند. با این حال شیوع و گسترش بیماری در گله در هر دو حالت بسیار سریع اتفاق می افتد.
علائم اصلی فرم فوق حاد آنفولانزا در طیور عبارتند از:
- بی حالی و افسردگی
- بی اشتهایی
- قطع تولید تخم مرغ
- علائم عصبی
- تورم و کبود شدن تاج و ریش به دلیل کاهش اکسیژن خون
- عطسه
- سرفه
- اسهال
- مرگ ناگهانی
علائم اصلی آنفولانزای خفیف (LPAI) نیز در طیور عبارتند از:
- بیماری تنفسی خفیف
- افسردگی
- کاهش تولید تخم مرغ
برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری آنفلوانزای پرندگان اینجا کلیک کنید.
برای کنترل آنفلوانزای طیور چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
یکی از اقدامات موثر برای پیشگیری و درمان آنفولانزای طیور و کاهش خسارات ناشی از آن، تقویت ایمنی طیور با استفاده از داروی کاملا طبیعی ایمونوپروپوفیت می باشد. این محصول حاوی عصاره شیرین بیان، پروپولیس و اکیناسه (سرخارگل) بوده و سبب تقویت ایمنی سلولی و همورال، افزایش مقاومت در برابر بیماری ها از جمله آنفولانزا، کاهش تلفات و کاهش دفع و انتشار ویروس در طیور می شود و در کنترل این بیماری نقش به سزایی دارد. از طرفی عصاره شیرین بیان موجود در این محصول با افزایش ترشح موکوس و فعالیت ضد پپسین خود از زخم های گوارشی جلوگیری کرده و سبب بهبود ضریب تبدیل خوراک نیز می گردد.
برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
