خلاصه ای از قارچ پوستی سگ یا درماتوفیتوز
قارچ پوستی سگ یا درماتوفیتوز معمولاً یک عفونت سطحی پوستی است که در پوست و مو و به میزان کمتر در پنجه یا سم ضایعات ایجاد میکند. قارچ پوستی سگ یا درماتوفیتوز طیف وسیعی از حیوانات و البته انسان را تحت تاثیر قرار میدهد.
علائم بالینی قارچ پوستی سگ یا درماتوفیتوز می تواند شامل:
- ریزش مو
- پوسته پوسته شدن
- اریتما
- پاپول
- ضایعات ندولار در گربه پرشین
- هایپرپیگمانتاسیون
و
- خارش باشد.
با معاینه مستقیم پوشش مویی، بررسی پوسته های ضایعات یا بیوپسی پوست میتوان تایید کرد که آیا سگ به قارچ پوستی یا درماتوفیتوز مبتلاست یا نه. از درموسکوپی یا لامپ وود می توان برای شناسایی محل آلودگی به جهت برداشت مو برای کشت و/یا معاینه مستقیم استفاده کرد. وقتی لامپ وود در 2 تا 4 سانتی متری پوست سگ قرار بگیرد ساقه موهای مبتلا به قارچ به رنگ سبز درخشنده/فلورسان خود را نشان میدهند. کشت قارچ می تواند تعیین کند که آیا هاگ روی پوشش مو وجود دارد یا خیر. آزمایش PCR وجود یا عدم وجود DNA قارچی روی پوشش مو را تایید میکند. شواهد نشان داده که هیچ آزمایش استاندارد طلایی برای تشخیص قارچ پوستی سگ یا درماتوفیتوز وجود ندارد.
پیودرم باکتریایی یکی از بیماری های پوستی شایع در سگ هاست و اغلب به اشتباه درماتوفیتوز تشخیص داده می شود.
درمان قارچ پوستی سگ
قارچ پوستی سگ عفونتی خود محدود شونده است و اگر ایمنی حیوان در سطح قابل قبولی باشد معمولاً بدون درمان بهبود می یابد. میتوانید به منظور ارتقاء سطح ایمنی حیوان و برای کنترل قارچ پوستی سگ از داروی ایمونوپروپوفیت استفاده کنید. البته در برخی موارد می توان برای کوتاه کردن دوره بیماری و به حداقل رساندن سرایت قارچ پوستی به سایر حیوانات یا افراد مستعد؛ درمان قارچ پوستی سگ را انجام داد. بهتر است سگ یا گربه ای که علائم قارچ پوستی را نشان میدهد از سایر حیوانات خانگی جدا شود.
برای اطلاعات بیشتر محصول ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
برای خرید محصول ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
متاسفانه درمان قارچ پوستی سگ در حیواناتی که بیمار، تحت استرس فیزیولوژیکی یا دارای برخی بیماری ها یا عوامل زمینه ای دیگر هستند، مشکل است.
به طور کلی برای درمان دارویی دو راه پیش روی ماست: درمان موضعی و درمان سیستمیک.
برای درمان سیستمیک_که به منظور از بین بردن عفونت فعال فولیکول مو انجام میشود_گربه‌ها را با ایتراکونازول درمان کرد. اگرچه شواهد نشان میدهد که ایتراکونازول باعث سمیت کبدی یا واسکولیت نمیشود اما این دارو نباید به صورت ترکیبی استفاده شود. سگ های کوچک را هم می توان با ایتراکونازول خوراکی درمان کرد. سگ های دیگر را می توان با کتوکونازول یا تربینافین درمان کرد.
برای درمان قارچ پوستی سگ به صورت موضعی از پماد های ضد قارچ و ضدالتهاب و آنتی باکتریال استفاده میشود. از آنجا که ضایعات پوستی عامل سرایت آلودگی است درمان موضعی قارچ پوستی اهمیت ویژه ای دارد. این کار را میتوانیم با استفاده از شامپوی حاوی 2% کلرهگزیدین و 2% میکونازول انجام دهیم. میتوانید دو بار در هفته با سولفور آهک یا انیل کونازول رقیق نیز بدن سگ را بشویید.
نکاتی که باید در مورد درمان قارچ پوستی سگ بدانیم:
- کتوکونازول نباید در گربه ها استفاده شود زیرا باعث بی اشتهایی می شود.
- فلوکونازول نباید استفاده شود زیرا کم اثرترین دارو برای درمان قارچ پوستی سگ است.
- گریزئوفولوین دیگر توصیه نمی شود زیرا ایتراکونازول و تربینافین داروهای بهتری هستند.
- لوفنورون بی اثر است.
- بهتر است تا جای ممکن از داروهای شیمیایی که عوارض جانبی زیادی دارند استفاده نکنیم.
یکی از بهترین جایگزین ها برای تمام داروهای موضعی فوق الذکر اسپری طبیعی ساناورا ست. این اسپری از عصاره کالاندولا، آلوئه ورا و پروپولیس ساخته شده و علاوه بر بهبود زخم های ناشی از خارش و تخریش؛ به کاهش خارش و التهاب کمک کرده و با از بین بردن میکروب های موضع از عفونت ثانویه ضایعات جلوگیری میکند.
برای اطلاعات بیشتر اسپری ترمیم زخم پوستی ساناورا اینجا کلیک کنید.
