بی حالی در مرغ ها
بی حالی در مرغ ها ممکن است دلایل متعددی داشته باشد؛ از استرس و تغذیه نامناسب گرفته تا بیماری های عفونی مثل نیوکاسل و کوکسیدیوز.
وقتی مرغهای گله بیحال میشوند، باید علل آن تشخیص داده شوند و روند مداوا به سرعت شروع شود.
بیحالی لزوماً بهمعنی بیماری نیست و به سادگی میتواند نشانهای از استرس، کمبود مواد مغذی یا مشکلات گوارشی مثل گیر کردن تخم در مجرای تخم گذاری مرغهای تخمگذار باشد.
در صورتی که مرغ ها بیماری ویروسی یا عفونی نداشته باشد، احتمالا پس از چند روز تغذیه مناسب و استراحت، بهبودی خود را به دست خواهد آورند.
اما در صورت تداوم این مشکل، بررسی دقیق تری باید انجام شود تا دلیل این عارضه مشخص شود.
یک سری اقدامات اولیه ی درمانی شامل جداسازی مرغ بیمار از سایر (قرنطینه)، هیدراسیون و مکمل های تقویتی مخلوط در خوراک برای جلوگیری از شیوع احتمالی بیماری ها توصیه می شوند.
استرس، گرمای بیش از حد یا سرمای شدید محیط نیز میتواند عامل بیحالی مرغ باشد. از دسترسی داشتن مرغ های گوشتی یا تخم گذار به آب وخوراک اطمینان حاصل کنید.
همچنین، افزودن برخی مکمل های حاوی سین بیوتیک ها (پروبیوتیک و پری بیوتیک) به آب آشامیدنی یا خوراک می تواند به بهبود سریع تر کمک کند. پروبیوتیکها و پری بیوتیک ها با بهبود سلامت روده، تقویت سیستم ایمنی و کاهش استرس میتوانند به بازگشت مرغها به حالت طبیعی کمک کنند.
برای اطلاعات بیشتر راجع به سین بیوتیک MLC کلیک کنید
برای خرید مکمل سین بیوتیک MLC کلیک کنید
اگر بی حالی مرغ ناشی از عفونت یا مشکلات گوارشی باشد، استفاده از مکمل هایی مثل پوتنیکس (Potenix) که محافظت کننده روده در برابر عفونت هاست میتواند مفید باشد، بهویژه اگر علت بیحالی
پروبیوتیکهایی مانند باسیلوس سوبتیلیس آنزیمهایی تولید میکنند که هضم پروتئینها و کربوهیدراتها را بهبود میبخشند و در نتیجه انرژی بیشتری برای مرغها فراهم میکنند. در واقع این مکمل ها باعث افزایش جذب مواد مغذی در بدن طیوری مثل بوقلمون و مرغ می شود. پروبیوتیکها با رقابت برای مواد مغذی و مکانهای اتصال در روده، از رشد باکتریهای بیماریزایی مانند سالمونلا و اشریشیا کلی جلوگیری میکنند. استفاده از آن بهویژه در مرغهای بیحال که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، اهمیت دارد.
برای اطلاعات بیشتر راجع به مکمل دایجستیو گارد پوتنیکس کلیک کنید
طیوری مثل مرغ پرورشی یا محلی معمولا حیوانات پر جنب و جوش و فعالی هستند. اما گاهی پیش می آید که تعدادی از مرغ های گله بی حال می شوند و تحرک و فعالیتشان کاهش می یابد. در مواردی مانند اسهال یا عفونت های تنفسی، ممکن است دامپزشکان استفاده از آنتیبیوتیک های مناسب را تجویز کنند.
ویژگی های مرغ بی حال
مرغ بی حال نشانه هایی دارد که با مشاهده آن ها می توان به وضعیت سلامتی و شرایط عمومی پرنده پی برد. در ادامه مهمترین ویژگیهای مرغ بیحال را بررسی میکنیم تا مرغداری ها و سایر پرورشدهندگان طیور و دیگر علاقهمندان بتوانند بهموقع اقدامات لازم را انجام دهند. شناخت این علائم به حفظ سلامت گله و پیشگیری از مشکلات جدیتر کمک میکند.
- رفتار غیرفعال و کند
- مرغ بیحال تحرک کمی دارد و نسبت به مرغهای سالم بسیار کندتر عمل میکند.
- عدم تعادل در راه رفتن یا ایستادن
- ممکن است هنگام حرکت تلوتلو بخورد یا نتواند به راحتی بایستد.
- گوشهگیری و انزوا
- ساعتها در گوشهای مینشیند، سر خود را بین بالها فرو میبرد و تمایلی به همراهی با گله ندارد.
- عدم آگاهی از محیط اطراف
- به صداها یا حرکات اطراف واکنش نشان نمیدهد و حتی ممکن است به راحتی قابل گرفتن باشد.
- عدم تمایل به گشتوگذار و کنجکاوی
- مرغهای سالم مدام در حال جستوخیز و غذا یافتن هستند، اما مرغ بیحال معمولاً بیحرکت میماند.
- مشکل در تحرک
- راه رفتن برایش دشوار است و ممکن است تعادل نداشته باشد.
- خم کردن سر به پایین
- سرش را پایین نگه میدارد یا بین بالهایش مخفی میکند که نشاندهنده ضعف و کمانرژی بودن است.
- چشمان خوابآلود و بیحالت
- چشمهایش نیمهباز است و نگاهش بیحالت و غیرهوشیار به نظر میرسد.
- کاهش یا عدم اشتها
- نسبت به غذا بیمیل است و ممکن است حتی از خوردن غذای مورد علاقهاش هم خودداری کند.
- تنفس نامنظم یا سنگین
- ممکن است نفسنفس بزند یا تنفسش کند و غیرعادی باشد.
دلایل بی حالی مرغ
بیحالی در مرغها میتواند ناشی از عوامل متعددی باشد که برخی از آنها موقتی و برخی دیگر نیاز به مداخله فوری دارند. دلایل رایج شامل بیماری های عفونی مانند نیوکاسل، آنفلوانزای مرغی و کوکسیدیوز می باشند که خطرناک هستند و فورا باید تحت نظر دامپزشک باشند.
کمبودهای تغذیهای، کمبود ویتامینها، مواد معدنی یا پروتئین نیز باعث بی حالی و کسلی در مرغ ها می شوند.
در صورت بروز گرمای شدید و سرمازدگی، ترس یا انتقال ناگهانی ممکن است خستگی و بی حالی ناشی از استرس به وجود بیاید.
وقتی یک یا چند تا از مرغ های گله دچار بیحالی و خستگی مفرط می شوند، احتمال مسمومیت (ناشی از سموم، فلزات سنگین، یا غذای فاسد) و آلودگی به انگلها (کرمهای رودهای یا کنه و شپش) نیز وجود دارد. همچنین، مشکلات گوارشی مانند عفونت روده نیز میتوانند منجر به بیحالی شوند.
عوامل محیطی و مدیریتی از جمله تهویه نامناسب، تراکم بیش از حد گله، کمبود آب و غذای تازه یا حتی تخمگذاری مداوم و خستگی ناشی از آن نیز نقش مهمی دارند.
در برخی موارد، آسیبهای فیزیکی (مانند شکستگی پا یا زخمهای پنهان) نیز باعث کاهش تحرک و انرژی مرغ میشوند.
تشخیص سریع علت بیحالی و رفع آن برای جلوگیری از تلفات و گسترش بیماری در گله ضروری است. در صورت تداوم این حالت، مشورت با دامپزشک توصیه میشود.
تشخیص علت بی حالی مرغ
دامپزشک برای تشخیص دقیق علت بیحالی مرغ، ابتدا معاینه فیزیکی کامل انجام میدهد که شامل بررسی چشمها، بینی، دهان، پرها، پوست و وضعیت تنفسی میشود. سپس با توجه به سوابق گله مثل سن، تغذیه، واکسیناسیون و تغییرات اخیر در محیط و علائم همراه (اسهال، کاهش وزن، ترشحات یا مشکلات حرکتی) معاینات ادامه پیدا می کند. همچنین کالبدگشایی تلفات گله به تشخیص علت بی حالی یا مشکل احتمالی گله کمک می کند. آزمایشهای تکمیلی مانند تستهای سرولوژی یا PCR برای پیدا کردن زمینه ی بیماری انجام می شوند تا درمان هدفمند و مؤثر امکانپذیر گردد.
درمان مرغ بی حال
برای درمان بیحالی ناشی از بیماریهای عفونی مانند نیوکاسل یا آنفولانزای مرغی، در صورت بروز عفونت های ثانویه دامپزشک معمولاً از آنتی بیوتیک ها استفاده می کند. ضدویروس ها یا داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی را تجویز میکند.
در موارد کمبودهای تغذیه ای مانند کمبود مواد معدنی، ویتامین ها و مکمل های سین بیوتیک توصیه می شود. پروبیوتیکها میتوانند یک راهحل طبیعی و مؤثر برای درمان بیحالی مرغها باشند، بهویژه اگر علت آن مشکلات گوارشی، استرس، یا عفونتهای باکتریایی باشد. اما با این حال، در موارد شدید (مانند بیماریهای ویروسی یا مسمومیت)، مشورت با دامپزشک ضروری است.
اگر مشکل مسمومیت باشد، ابتدا باید منبع سم (مانند خوراک آلوده به مایکوتوکسین ها) حذف شود و سپس از داروهای سم زدا (دتوکس) کبدی (مثل هپامارین) استفاده گردد. در موارد آلودگی انگلی، داروهای ضدانگل یا کنه کش با دوز مناسب تجویز می شوند.
برای اطلاعات بیشتر راجع به داروی دتوکس کبد مرغ هپامارین کلیک کنید
برای خرید داروی دتوکس کبد طیور هپامارین کلیک کنید
برای استرس های محیطی مانند گرمای شدید یا تراکم بالا، شرایط محیطی و نگهداری مرغ ها را بهبود دهید. از وجود تهویه مناسب، فضای کافی و آب خنک مطمئن شوید.
در تمام موارد، جدا کردن مرغ بیمار از گله، تامین آب و غذای تازه و پایش مداوم پاسخ به درمان از توصیه های عمومی دامپزشکان است. در صورت عدم بهبودی، انجام آزمایش های تکمیلی برای تشخیص دقیق تر ضروری خواهد بود.