یکی از مشکلات رایجی که برای پرندگان زینتی به خصوص طوطی سانان به وجود می آید، پرکنی است. پرکنی در طوطی ها رفتاری کاملا ارادی است که برای جلب توجه انجام میشود.
علت پرکنی در طوطی ها چیست؟
پرکنی در طوطی ها به علل مختلفی از جمله موارد زیر ایجاد میشود:
- بیماری ها (آلودگی انگلی، باکتریایی، قارچی و ویروسی)
- آلرژی
- مسمومیت
- مشکلات تغذیه ای
- مشکلات رفتاری
نقش بیماری ها در بروز پرکنی در طوطی ها
عفونت های باکتریایی
استافیلوکوک ها دسته ای از باکتری ها هستند که با التهاب و عفونت فولیکول های پر باعث خارش و پرکنی در طوطی میشوند. دکتر دامپزشک این مشکل را با اخذ نمونه و مشاهده آن زیر میکروسکوپ تشخیص میدهد و برای طوطی شما آنتی بیوتیک و درمان های موضعی مناسب تجویز میکند.
عفونت های قارچی
کاندیدا، مالاسزیا، درماتوفیت و کریپتوکوکوس چهار قارچ رایج پرندگان زینتی هستند که میتوانند علائم زیر را ایجاد کنند:
- فولیکولیت (التهاب فولیکول های پر)
- خارش شدید و عمومی
- آلوپسی (ریزش مو)
- پوسته پوسته شدن
- ندول های زیر پوستی
- ضایعات نودوله روی منقار
- پرکنی و ریزش پر
آلودگی های قارچی عموماً با تجویز داروهای ضد قارچ (ایتراکونازول، فلوکونازول، کتوکونازول و تربینافین) به مدت یک تا سه ماه بهبود می یابند. از محلول ها و شامپوهای موضعی برای دو تا سه بار در هفته نیز میتوان استفاده کرد.
عفونت های ویروسی
عفونت های ویروسی مختلفی می توانند موجب پرکنی در طوطی شوند از جمله: ایدز پرنده یا بیماری منقار و پر، پولیوماویروس و پاپیلوماویروس.
بیماری ایدز پرندگان یکی از بیماریهای بسیار مسری و کشنده در تمام گونه های پرنده، به ویژه طوطی هاست که توسط سیرکوویروس ها ایجاد میشود.
در بیماری ایدز پرنده یا بیماری منقار و پر علائم زیر دیده میشود:
- از بین رفتن قوام طبیعی پر
- ریختن پر در نواحی مختلف بدن پرنده
- بی اشتهایی و بی حالی
- نکروز کبدی و مرگ ناگهانی
- پرهای پوک و دیستروفیک شده
- نکروز منقار و سقف دهان
- تغییر رنگ پرها
- رشد بیش از حد منقار
- بد فرم شدن منقار و ناخن ها
- تضعیف سیستم ایمنی و عفونت های مکرر
متاسفانه این بیماری هیچ درمانی ندارد و تنها کاری که میتوانیم برای افزایش طول عمر و کیفیت زندگی این پرندگان انجام دهیم، درمان های حمایتی و علامتی است. همچنین میتوان از داروهای تقویت سیستم ایمنی مانند ایمونوپروپوفیت برای این منظور استفاده کرد.
برای اطلاعات بیشتر محصول ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
برای خرید محصول ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
پاپیلوماویروس نیز یکی دیگر از بیماریهای ویروسی پرنده هاست که میتواند موجب پرکنی در طوطی بشود.
پولیوما ویروس نیز میتواند علاوه بر خونریزی زیر پوستی، اتساع شکمی، مرگ ناگهانی و کاهش جوجه آوری؛ باعث دیسپلازی پرهای بال و دم بشود.
آلودگی انگلی
سه انگل مهم در پرندگان زینتی وجود دارد:
- کنمیدوکوپتس که موجب ایجاد ضایعات لانه زنبوری روی منقار و نوک پرنده میشود
- درمانیسوس گالینه که می تواند ماه ها و سال ها بیرون از بدن میزبان و در محیط باقی بماند از انگل های خونخوار پرندگان است که با ایجاد خارش و تحریک پوستی موجب پرکنی در طوطی ها میشود. درمان تخصصی این بیماری داروی مایتوفید پلاس است.
- اورنیتونیسوس هم یک نوع جرب خونخوار است که موجب خارش شدید و آسیب شدید به پرهای پرنده های زینتی میشود.
بجز این موارد شپش، کک، کنه و مگس ها نیز از انگل های پرندگان زینتی هستند که میتوانند با ایجاد خارش موجب پرکنی در طوطی ها بشوند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد علائم اولیه بیماری در پرنده زینتی به این صفحه مراجعه کنید.
نقش مشکلات تغذیه ای در بروز پرکنی طوطی
مشکلات تغذیه ای و عدم بالانس جیره میتواند موجب تغییر رنگ، کاهش کیفیت، کدر شدن و ریزش پرهای طوطی شود.
نقش مشکلات رفتاری در بروز پرکنی طوطی
طوطی ها حیواناتی بسیار اجتماعی هستند و از نظر عاطفی بسیار به سرپرست خود وابسته اند. هر گونه بی توجهی میتواند موجب احساس ضعف عاطفی و بروز پرکنی در طوطی ها بشود. برای مثال:
- رفت و آمد زیاد به خانه
- وقت نداشتن کافی برای توجه به پرنده
- سپردن پرنده به فردی دیگر
- عوض کردن قفس یا بردن طوطی به محل جدید
- به دنیا آمدن فرزند در خانواده
- به سرپرستی گرفتن پرنده ای دیگر و …
در چنین موقعیتی در وهله اول باید عامل اولیه استرس را پیدا و رفع کرد. سپس با محبت و نوازش طوطی را آرام کرد. میتوانید برای آرامش هرچه بیشتر پرنده، کاهش استرس و مقابله با رفتار پرکنی از داروی طبیعی نوروکالم استفاده کنید. مراقب تغذیه پرنده باشید. قفس را در جایی کم رفت و آمد قرار دهید و شرایط را برای حداقل 8 ساعت خواب طوطی در شبانه روز فراهم کنید.
برای اطلاعات بیشتر داروی نوروکالم اینجا کلیک کنید.
برای خرید داروی نوروکالم اینجا کلیک کنید.
یک نکته مهم را به خاطر بسپارید!
زمانی که پرکنی طوطی شما عصبی باشد، پرها در محل هایی که پرنده با منقار خود به آنها دسترسی دارد، کنده می شوند اما در حالتی که عامل پرکنی بیماری ها باشند؛ پرهای روی سر نیز میریزند.
دو تصویر زیر را با هم مقایسه کنید:
در تصویر زیر طوطی مبتلا به ایدز پرندگان است و پر تمام نواحی بدن او ریخته است.
در حالی که در تصویر زیر طوطی دچار پرکنی عصبی و رفتاری شده است.
برای کسب اطلاعات تکمیلی میتوانید به وبلاگ پرکنی در طوطی ها مراجعه کنید.