تولید کننده داروهای گیاهی، پروبیوتیک ها ، افزودنی های تخصصی خوراک و کنسانتره

عفونت ادرار در سگ ها; علت و درمان

عفونت مجرای ادراری سگ (UTI) چیست؟

عفونت مجرای ادراری سگ یا Urinary tract infections (UTI)، به عفونت باکتریایی مثانه و مجاری ادراری سگ گفته میشود. این بیماری میتواند با التهاب، ناراحتی و علائم ادراری مختلفی همراه باشد.

علت بروز عفونت مجرای ادراری سگ

عفونت مجرای ادراری سگ (UTI)، مانند انسان، عمدتاً توسط میکروارگانیسم‌ها (معمولاً باکتری‌ها) ایجاد می‌شود. با این حال، عوامل مختلفی می توانند در این وضعیت دردناک نقش داشته باشند، از جمله:

  • عفونت های باکتریایی شایع ترین علت عفونت ادراری در سگ ها باکتری ها هستند. باکتری های موجود در مدفوع به دلیل کوتاه بودن طول پرینه و عدم رعایت بهداشت، به مجرای ادراری وارد میشوند. آناتومی ویژه ی سگ‌های ماده؛ این جنس نسبت به این نوع آلودگی مستعدتر است، چرا که مجرای ادرار آنها کوتاه‌تر است و باکتری‌ها راحت‌تر به آن دسترسی پیدا میکنند.
  • نقص ایمنی تنها راه مشترک ورود عوامل بیماری زای مختلف به بدن، شکستن سد دفاعی است. اگر سگی به دلیل شرایطی مانند بیماری های خودایمنی، سوءتغذیه یا حتی کاهش ایمنی مرتبط با افزایش سن، پاسخ ایمنی ضعیفی داشته باشد، در معرض خطر ابتلا به عفونت های ادراری است.
  • سنگ‌ها یا کریستال‌های مثانه برخی رژیم های غذایی و شرایط متابولیکی حیوان باعث عدم تعادل مواد معدنی در ادرار میشود که خود عامل تشکیل سنگ های ادراری است. این سنگ ها نه تنها می توانند باعث درد فیزیکی و انسداد شوند، بلکه وجود آنها می تواند منجر به التهاب هم بشود. این وضعیت به نوبه ی خود، محیط مثانه را برای رشد باکتری ها مساعدتر می کند.
  • استفاده طولانی مدت از سوند ادراری بعد از برخی جراحی ها یا در برخی موارد خاص سگ ها نیاز به استفاده از سوند ادراری دارند. استفاده طولانی مدت از سوند می تواند باعث عفونت های باکتریایی در دستگاه ادراری شود.
  • مصرف داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند اگرچه این دارو ها در درمان برخی بیمای ها مفید هستند، می توانند با سرکوب سیستم ایمنی سگ را در برابر عفونت های مختلف، از جمله عفونت های ادراری، حساس کنند.

علائم عفونت مجرای ادراری سگ

علائم عفونت مجاری ادراری در نتیجه ی التهاب و درد ناشی از حمله ی باکتری به دستگاه ادراری رخ میدهد. این علائم شامل موارد زیر است:

  • ادرار قطره ای و بدبو
  • تکرر ادرار با مقادیر اندک
  • خون در ادرار (هماچوری)
  • زور زدن به هنگام دفع ادرار
  • تشنگی و زیاد آب خوردن
  • درد شکمی
  • ادرار کردن در نقاط مختلف خانه و خارج از محل معمول
  • پوزیشن درد در هنگام دفع ادرار
  • تب و بی حالی
  • بی اختیاری ادرار
  • لیس زدن بیش از حد ناحیه تناسلی
  • عدم اشتها
  • استفراغ

چه عواملی ریسک ابتلا به عفونت مجرای ادراری را در سگ افزایش میدهند؟

اگرچه تمام سگ ها به  صورت بالقوه میتوانند به عفونت مجرای ادراری مبتلا شوند اما برخی عوامل ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد. از جمله:

  • جنسیت: سگ های ماده مستعدترند
  • سن: هرچه سن افزایش یابد، احتمال بروز عفونت ادراری هم بیشتر است
  • نژاد
  • دیابت ملیتوس
  • نقص ایمنی
  • سنگ های ادراری
  • پولیپ یا سرطان مجاری ادراری
  • بدشکلی های ولوای مادرزادی
  • سندروم کوشینگ
  • بیماری های کلیوی
  • بیماری های عصبی
  • سرکوب ایمنی ناشی از استفاده از برخی داروها

نژادهای مستعد ابتلا به عفونت مجرای ادراری سگ

همانطور که گفته شد برخی نژادها نسبت به ابتلا به عفونت مجرای ادراری حساس تر اند. مانند:

  • شیتزو
  • دالمیشین
  • بیچون فرایز
  • پودل مینیاتوری
  • فرنچ بولداگ
  • یورکشایر تریر
  • پاگ
  • اشناوزر استاندارد

تشخیص عفونت مجرای ادراری سگ

روش هایی که دامپزشک میتواند با تکیه بر آن به تشخیص عفونت مجرای ادراری برسد، متفاوتند. اما به صورت معمول تشخیص عفونت مجرای ادراری سگ با روتین زیر صورت میگیرد:

  • معاینات بالینی

طی معاینات بالینی دامپزشک با لمس و گوش کردن شکم مواردی از جمله وجود نفخ، اندازه ی مثانه، التهابات و غیره را بررسی میکند.

  • بررسی تاریخچه ی سگ

دامپزشک احتمالاً در مورد علائم بالینی سگ، مدت و شروع این علائم، تکرر ادرار و سایر نگرانی‌های مربوط به سلامتی یا تغییرات رفتاری سگ سؤال می‌پرسد. دانستن اینکه آیا سگ در گذشته عفونت ادراری داشته است یا خیر و این که چه درمان مرتبطی صورت گرفته می تواند روند تشخیص را تسهیل کند.

  • آنالیز ادراری

قطعی ترین ابزار تشخیصی عفونت ادراری در سگ ها، آزمایش ادرار است. این فرآیند شامل جمع آوری نمونه ی ادرار از سگ و بررسی آن در آزمایشگاه است.

  • کشت ادرار

اگر حضور باکتری در آنالیز ادرار مشخص شد کشت ادراری انجام میشود. این کار برای تشخیص نوع باکتری و آنتی بیوتیک موثر بر آن انجام میشود.

  • تست های تشخیصی دیگر

بسته به شرایط حیوان، دامپزشک ممکن است تست های تشخیصی دیگری از جمله سونوگرافی، سیستوکوپی، آزمایش خون و یا رادیوگرافی را درخواست کند.

پیشگیری عفونت مجرای ادراری سگ 

قطع به یقین همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. برای پیشگیری از عفونت مجرای ادراری سگ حیوان شما باید:

  • حیوان باید به آب شیرین دسترسی همیشگی داشته باشد
  • نظافت سگ باید رعایت شود
  • حیوان باید رژیم غذایی بالانس شده و متعادل داشته باشد
  • برای تشخیص به موقع رفتار حیوانتان را مرتباً تحت نظر بگیرید
  • محیط نگهداری سگ از نظر بهداشتی باید در بهترین وضع خود قرار داشته باشد
  • ایمنی بدنش همواره در سطح مناسبی قرار داشته باشد. برای این کار میتوانید از داروی طبیعی و موثر ایمونوپروپوفیت استفاده کنید.
  • چک آپ های دوره ای حیوان را جدی بگیرید.

برای اطلاعات بیشتر داروی ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.

برای خرید محصول ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.

درمان عفونت مجرای ادراری سگ

علی رغم مسئله مقاومت آنتی بیوتیکی و مضراتی که مصرف آنتی بیوتیک ها بر سلامت عمومی بدن حیوان شما دارند؛ پس از تشخیص عفونت ادراری، این داروها معمولاً اولین خط درمان هستند.

دامپزشک شما همچنین ممکن است برای کمک به دفع باکتری ها، افزایش مصرف آب حیوان خانگی خود را توصیه کند. افزایش حجم ادرار یکی از راهکارهای درمانی بسیار موثر به منظور حذف مکانیکی عوامل عفونی ادرار است. شما میتوانید از داروی طبیعی لاوارن به این منظور استفاده کنید.

برای اطلاعات بیشتر داروی لاوارن اینجا کلیک کنید.

برای خرید داروی لاوارن اینجا کلیک کنید.

در مواردی که سنگ‌های مثانه عامل ایجاد عفونت ادراری هستند، تغییرات رژیم غذایی می‌تواند به حل مشکل کمک کند اما سنگ‌های بزرگتر یا آنهایی که باعث انسداد می‌شوند ممکن است به مداخله جراحی نیاز داشته باشند.

در طول فرآیند درمان، پیگیری‌های منظم و چک آپ دامپزشکی میتواند به تسریع روند درمان و جلوگیری از عود بیماری کمک کند.