جرب در خرگوش ها
جرب در خرگوش‌ها یک بیماری انگلی بسیار مهم است که باعث تلفات زیادی می‌شود. جرب بدن و جرب گوش شایع‌ترین اشکال این بیماری در خرگوش‌ها هستند. حیوانات می‌توانند از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا اشیاء آلوده به جرب مبتلا شوند. این بیماری مشترک بین خرگوش و انسان است بنابراین از نظر بهداشت عمومی اهمیت ویژه ای دارد. ابتلا به این انگل توسط ضایعات پوستی با خارش، ریزش مو و بی حالی شدید مشخص می‌شود.
جرب گوش در خرگوش
جرب گوش (Ear mite) یک انگل رایج در خرگوش‌های خانگی هستند که باعث سوزش و زخم‌های دردناک در گوش می‌شوند. پسوروپتس کونیکولی یا Psoroptes cuniculi یا P. cuniculi، جرب میکروسکوپی مسئول این عفونت در سراسر جهان و یکی از شایع‌ترین دلایل عفونت گوش (اوتیت) در خرگوش‌ها است. راه اصلی عفونت و انتقال جرب ها تماس مستقیم بین خرگوش‌های آلوده و سالم یا تماس غیرمستقیم با وسایل یا محیط آلوده است. این بیماری از طریق تماس فیزیکی مستقیم با حیوان دیگر یا محیط آلوده منتقل می‌شوند. این جرب یک انگل اجباری است که برای تکمیل کل چرخه زندگی خود به میزبان نیاز دارد. محیط های گرم و مرطوب شرایط را برای رشد و تکثیر این انگل فراهم می کند.
علائم جرب گوش خرگوش
جرب‌ها، پوست کانال گوش و داخل قسمت بلند و خارجی گوش خرگوش (لاله گوش) را نیش می‌زنند و روی آن زندگی می‌کنند. بزاق و مدفوع جرب باعث واکنش التهابی شدید می‌شود و باعث ترشحات قهوه‌ای مایل به قرمز و پوسته‌های ضخیم می‌شود. سپس جرب‌ها ترشحات و پوسته‌ها را می‌خورند و باعث چرخه‌ای از عفونت و خارش می‌شوند.
علائم جرب گوش در خرگوش‌ها عبارتند از:
- خارش شدید و خاراندن گوش
- افتادگی گوش
- لرزش سر
- کج کردن سر
- ترشحات و پوسته‌های قهوه‌ای مایل به قرمز گوش
- کانال‌های گوش ملتهب و خونی
- بی‌حالی وکاهش اشتها
در حالی که جرب‌های گوش در وحله اول گوش‌ها را آلوده می‌کنند، عفونت‌های شدید ممکن است به سایر قسمت‌های بدن خرگوش، از جمله صورت، غبغب، گردن، تنه و اندام ها و شکم گسترش یابد.
برخی از خرگوش‌های مبتلا به جرب گوش بدون علامت هستند. آنها اغلب هیچ نشانه‌ای از بیماری ،گاهی اوقات برای سال‌ها، نشان نمی‌دهند تا زمانی که تحت استرس ناشی از بیماری یا شرایط محیطی نامناسب قرار گیرند.
درمان بیماری جرب گوش خرگوش
برای درمان جرب گوش خرگوش از داروهای ضدانگل استفاده می شود. پوسته های گوش ناشی از این انگل بسیار دردناک است و کندن پوسته ها و پاک کردن ترشحات بدون استفاده از آرام بخشی توصیه نمی شود. پوسته‌ها معمولاً در طول و بعد از درمان خود به خود برطرف می‌شوند بنابراین در دوره بیماری شست و شو با شامپوی آرامبخش هلیا به دلیل داشتن عصاره گزنه در کاهش التهاب و تسکین تحریکات پوستی موثر است.
اطلاعات بیشتر راجع به شامپوی گیاهی آرامش بخش هلیا اینجا را کلیک کنید.
نظارت بر خرگوش‌ها در طول دوره بهبودی بسیار حیاتی است تا اطمینان حاصل شود که بی‌حال نیستند و به طور عادی غذا می‌خورند. خرگوش‌ها سیستم گوارش بسیار حساسی دارند و اگر حتی برای مدت کوتاهی غذا نخورند، ممکن است در وضعیت اضطراری قرار بگیرند.
حتماً در طول درمان محیط آنها را مرتباً تمیز کنید تا از آلودگی مجدد جلوگیری شود. آلودگی‌های شدید جرب گوش دردناک هستند، بنابراین آرام‌بخشی برای راحتی خرگوش مهم است.
جرب پوست خرگوش
جرب پوست خرگوش که به آن شوره سر متحرک یا شوره سر رونده Cheyletiellosis (Walking Dandruff) یا چیلیتیلوز (شوره سر متحرک) می گویند بیماری بسیار مسری است که توسط جرب رایج خرگوش، (Cheyletiella parasitovorax) چیلتیلا پارازیتوووراکس، ایجاد می‌شود. این بیماری “شوره سر متحرک” یا “شوره سر رونده” نامیده می‌شود زیرا توسط جرب های بزرگ و سفیدرنگی ایجاد می شود که روی پوست و موی خرگوش می خزند و سبب پوسته پوسته شدن بیش از حد پوست می شوند. اگر این بیماری به سرعت درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری برای سلامتی شود. این عفونت بسیار مسری است و می‌تواند از طریق تماس مستقیم با حیوان آلوده یا تماس با اشیاء آلوده مانند رختخواب، ابزار نظافت یا مبلمان منتقل شود.
انتقال جرب از خرگوش به انسان
این انگل در خرگوش، گربه و سگ دیده می شود و می‌تواند به انسان انتقال یابد، ولی این حالت کمتر شایع و به‌صورت موقتی است. زمانی که تماس نزدیکی بین انسان و خرگوش مبتلا وجود داشته باشد، کنه‌ها ممکن است بر روی پوست انسان منتقل شوند و موجب خارش و ضایعات جلدی گذرا شوند؛ اما این کنه‌ها معمولاً قادر به تکثیر پایدار در پوست انسان نیستند و بعد از چند روز یا هفته، بدون درمان یا بعد از قطع تماس، از بین می‌روند.
علائم بیماری شوره سر متحرک چیست؟
یک خرگوش آلوده اغلب علائمی مانند خارش را نشان می‌دهد، اما یک علامت شایع، شوره سر بیش از حد، پوسته‌های سفید بزرگ پوست روی شانه‌ها یا درست بالای دم در قسمت پشت و انتهای بدن است. علاوه بر این، ممکن است ریزش مو، به خصوص در پشت گردن و بین شانه ها مشاهده شود.
“این انگل می تواند به سایر حیوانات خانگی مانند سگ و گربه نیز منتقل شود.”
آلودگی اغلب در خرگوش‌های جوان یا خرگوش‌های ناتوان ایجاد می‌شود، به خصوص اگر به دلیل مشکلات دندان یا آرتروز و یا سایر مشکلات حرکتی نتوانند خود را به درستی تمیز کنند. همچنین شوره سر متحرک در خرگوش‌های موبلند بیشتر اتفاق می‌افتد.
همچنین علائم زیر هنگام ابتلا مشاهده می شود:
- خاراندن یا نظافت بیش از حد
- پوست خشک و پوسته پوسته، که اغلب به عنوان “شوره سر” شناخته می‌شود.
- ریزش مو، به خصوص در اطراف کمر و گردن
- قرمزی یا التهاب پوست
درمان گیاهی جرب خرگوش
مدیریت مؤثر درمان شوره سر متحرک شامل از بین بردن جرب‌ها و رفع علائم ناشی از آلودگی آن هاست:
درمان‌های دارویی: برای مبارزه با این بیماری، دامپزشک ممکن است داروهای ضد انگلی تجویز کند. هنگام استفاده از این داروها، همیشه دستورالعمل‌های دامپزشک خود را به دقت دنبال کنید و حتی اگر علائم برطرف شوند، دوره کامل درمان را تکمیل کنید.
مراقبت‌های حمایتی:
- بهداشت: محیط خرگوش خود را تمیز و ضدعفونی کنید تا از آلودگی مجدد جلوگیری شود. تمام بسترها را تعویض کنید و محفظه‌ها را با یک ماده ضدعفونی‌کننده ایمن برای حیوانات خانگی تمیز کنید.
- رژیم غذایی: مطمئن شوید که خرگوش شما رژیم غذایی مغذی برای تقویت سیستم ایمنی خود دارد. داروی گیاهی ایمونوپروپوفیت، تقویت کننده سیستم ایمنی خرگوش است و به شکلی هدفمند باعث تقویت ایمنی غیر اختصاصی ایمنی سلولی و ایمنی همورال در حیوانات خانگی شده و از این رو مقاومت بدن حیوان را در برابر بیماری‌ها افزایش داده و روند بهبودی را در شرایط مختلف بیماری تسریع می‌کند.
اطلاعات بیشتر راجع به داروی گیاهی تقویت کننده ایمنی ایمونوپروپوفیت اینجا را کلیک کنید.
خرید داروی گیاهی تقویت کننده ایمنی ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
با ترکیب مراقبت‌های دارویی و حمایتی، می‌توانید به طور مؤثر این بیماری را درمان کرده و به خرگوش خود کمک کنید تا به سلامت کامل بازگردد. از آنجایی که این جرب می‌تواند حیوانات دیگر را تحت تأثیر قرار دهد، باید تمام حیوانات خانگی در خانه شما درمان شوند.
- انجام بررسی‌های منظم سلامت: به تشخیص زودهنگام شوره متحرک کمک می‌کند. بنابراین توجه به علائم زیر می تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
