مقاومت آنتی بیوتیکی در پاتوژن های باکتریایی طیور

پاتوژن های باکتریایی چگونه عمل می کنند؟

باکتری های که باعث ایجاد بیماری می شوند پاتوژن نامیده می شوند. باکتری های بیماری زا دارای مکانیسم‌هایی برای غلبه بر سیستم ایمنی طبیعی بدن و ایجاد بیماری در طیوری از جمله مرغ و بوقلمون هستند. آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با بیماری هایی که توسط باکتری های بیماری زا به وجود آمده به انسان و حیواناتی از جمله طیور کمک می کنند. مرغ و سایر طیور یکی از گسترده ترین صنایع غذایی در سراسر جهان است و مرغ با تولید بیش از 90 میلیارد تن گوشت در سال، رایج ترین گونه پرورشی در بین حیوانات می باشد. عفونت های باکتریایی مثل کلی باسیلوزیس از جمله بیماری های شایع در طیور هستند.

برخی از پاتوژن‌ها یا عوامل بیماری زا تنها به بافت پوششی پوست یا غشای مخاطی حمله می نمایند، اما بسیاری از آن‌ها به محدوده های عمیق‌تر رفته و در بافت‌ها پخش می‌شوند و به وسیله ی  جریان‌های لنفاوی و خون منتشر می‌شوند.

باکتری های بیماری زا باکتری هایی هستند که می توانند باعث بیماری شوند. در این نوشته پاتوژن های باکتریایی در طیور و عملکرد آنتی بیوتیک روی آنها را بررسی می کنیم. بیشتر باکتری ها بی ضرر می باشند و بسیاری از آنها حتی مفید هستند، اما برخی دیگر می توانند باعث بیماری های عفونی شوند.

خون و مایعات بافتی حاوی مواد مغذی کافی برای حفظ رشد بسیاری از باکتری ها هستند. این پاتوژن های باکتریایی می توانند به سیستم ایمنی بدن غلبه کرده و بدن طیور را بیمار کنند. برخی از باکتری های بیماری زا تحت شرایط خاصی مانند ورود از طریق پوست، از طریق بریدگی یا از طریق به خطر انداختن عملکرد سیستم ایمنی باعث ایجاد بیماری می شوند.

آنتی بیوتیک ها که به آنها آنتی باکتریال ها نیز گفته می شود، داروهایی هستند که رشد باکتری ها را متوقف و یا کند می کنند و یا آن ها را از بین می برند.

مقاومت آنتی بیوتیکی یا ضد میکروبی (AMR) یک تهدید برای سلامت جهانی است. در حالی که مرغ یکی از رایج ترین انواع گوشت است که در سراسر جهان مصرف می شود، گله های طیور اغلب با استفاده از مقادیر زیادی از داروهای ضد میکروبی که برای پیشگیری و درمان بیماری ها و همچنین برای تقویت رشد به آنها داده می شود، پرورش داده می شوند. پاتوژن‌های مقاوم به دارو های ضد باکتری مثل آنتی بیوتیک طیور ممکن است منجر به شکست خوردن فرایند درمان شده و منجر به خسارات اقتصادی شود و همچنین باعث پخش شدن منبعی از باکتری‌ها باشند که ممکن است به انسان ها منتقل شده و سلامت آن ها را تهدید کنند.

یکی از عوامل مؤثر در این زمینه، استفاده مفرط از مواد ضدباکتریایی در صنعت تولید خوراک دام است. با توجه به روند رو به رشد دامپروری در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، پیش‌بینی می‌شود که میزان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در سال‌های آینده به‌طور قابل‌توجهی افزایش یابد. بخش زیادی از دانش و فرضیات ما درباره گسترش و تکامل مقاومت ضدمیکروبی (AMR) در سیستم‌های تولید دام، به ارگانیسم‌هایی مربوط می‌شود که در طیور شایع هستند، مانند اشریشیا کلی، انتروکوکوس و استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا و همچنین میکروارگانیسم‌های مشترک بین انسان و دام.

استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک در دامپروری باعث تسریع مقاومت آنتی بیوتیکی یا ضد میکروبی یا AMR می شود. علاوه بر نگرانی هایی که راجع به تولید طیور وجود دارد، نگرانی های دگیری راجع به سلامت انسان نیز وجود دارد چرا که باقی مانده آنتی بیوتیک ها و دارو های شیمیایی که به دام و طیور داده می شود در گوشت و تخم مرغ نیز وجود دارد و انسان آن را مصرف می کند.

علاوه بر این، مقاومت ضدمیکروبی (AMR) در پاتوژن‌های طیور می‌تواند منجر به افزایش خسارت‌های اقتصادی شود، زیرا استفاده از داروهای ضدمیکروبی غیرمؤثر هزینه‌های درمان را افزایش داده و کارایی کنترل بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.

مقاومت دارویی در طیور

مقاومت باکتریایی در طیور به یکی از چالش‌های جدی در صنعت پرورش مرغ و سلامت عمومی تبدیل شده است. آمارها نشان می‌دهند که سویه‌های اشریشیا کلی، سالمونلا و استافیلوکوکوس اورئوس در مرغ‌ها مقاومت بالایی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های متداول مانند تتراسایکلین، متی‌سیلین، سیپروفلوکساسین و آمپی‌سیلین دارند. این مقاومت‌ها موجب کاهش کارایی درمان‌های دارویی، افزایش هزینه‌های اقتصادی در صنعت طیور و خطر انتقال پاتوژن‌های مقاوم به انسان از طریق مصرف گوشت یا تماس مستقیم می‌شود. ادامه استفاده بی‌رویه از آنتی‌بیوتیک‌ها بدون نظارت و کنترل، می‌تواند منجر به گسترش بیشتر این مقاومت‌ها شده و مدیریت بیماری‌های طیور را با چالش‌های جدی مواجه کند.

هنگامی که باکتری ها مقاوم می شوند، درمان عفونت ها با آنتی بیوتیک های استاندارد سخت تر می شود و خطرات قابل توجهی برای سلامت عمومی به همراه دارد. باکتری‌های مقاوم می‌توانند باعث عفونت‌های شدید در انسان شوند که ممکن است به درمان‌های مرسوم پاسخ ندهند و منجر به اقامت طولانی‌تر در بیمارستان، هزینه‌های پزشکی بالاتر و افزایش مرگ و میر شوند. علاوه بر این، استفاده از آنتی بیوتیک ها در طیور می تواند میکروبیوم طبیعی را در حیوانات و انسان ها مختل کند و به طور بالقوه باعث عدم تعادل در باکتری های روده شود.

آریوبیوتیک اولین آنتی بیوتیک گیاهی است که برای پیشگیری و درمان عفونت های باکتریایی در طیور تولید شده است. این آنتی بیوتیک گیاهی بوده و مشکلات آنتی بیوتیک های شیمیایی مثل ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی، خطر باقیمانده های سمی در گوشت و تخم مرغ و دوره پرهیز از مصرف ندارد.

برای اطلاعات بیشتر راجع به آنتی بیوتیک گیاهی آریوبیوتیک اینجا را کلیک کنید