لپوتوسپیروز یک عفونت باکتریایی در سگ ها می باشد که توسط باکتری لپتوسپیرا ایجاد می شود و کبد و کلیه های آنها را درگیر می کند. باکتری لپتوسپیرا در سراسر دنیا در آب و خاک یافت می شود و سویه های مختلفی دارد. این عفونت می تواند برای صاحبان سگ ها هم خطرناک باشد، بنابراین شناختن این بیماری و داشتن اطلاعات کافی در مورد آن مهم و ضروری است.
لپتوسپیروز یک بیماری زئونوز (بیماری مشترک بین انسان و حیوان) محسوب می شود و در آنها علائم مشابه سرماخوردگی ایجاد می کند و می تواند به کبد و کلیه آنها هم آسیب برساند.
بیماری لپتوسپیروز در سگ ها بیشتر در مناطق روستایی دیده می شود؛ گرچه اخیرا گزارش هایی از این بیماری در مناطق شهری هم وجود داشته است. هم چنین رخداد بیماری در نقاطی که آب و هوای گرم و بارش باران سالیانه زیادی دارند، بیشتر است؛ اما در کل در هر جایی می تواند دیده شود.
بیماری لپتوسپیروز در سگ ها یک بیماری جدی و خطرناک است که می تواند زندگی آنها را تهدید کند.
بیماری لپتوسپیروز چگونه منتقل می شود؟
عمدتا موش ها و سایر جوندگان حامل باکتری لپتوسپیرا هستند. اما در کل همه پستانداران، از جمله انسان ها می توانند حامل این باکتری باشند. هم چنین سگ های آلوده به باکتری و آنهایی که تازه از بیماری بهبود یافته اند اما هنوز حامل باکتری می باشند می توانند منبع عفونت به حساب بیایند.
خوردن ادرار آلوده و زباله هایی که با موش و جوندگان آلوده شده اند، مهم ترین روش انتقال لپتوسپیروز است. اما برخی از فرم های باکتری می توانند قسمت هایی از بدن را که پوست نازک یا آسیب دیده دارند سوراخ کرده و از این طریق منجر به عفونت شوند. برای مثال سگ هایی که در آب آلوده شنا می کنند می توانند از طریق پوست خود آلوده شوند.
مدت زمانی که سگ آلوده به باکتری می شود تا زمانی که علائم را بروز بدهد، معمولا 4 تا 12 روز طول می کشد.
علائم بالینی لپتوسپیروز به چه صورت است؟
این باکتری وارد رگ های خونی سگ ها شده و در سرتاسر بدن آنها حرکت می کند و ارگان های مختلف را تحت تاثیر قرار می دهد، اما ارگان هایی که در این بیماری بیشتر آسیب می بینند کبد و کلیه ها می باشند.
شایع ترین علائمی که در لپتوسپیروز مشاهده می شوند، عبارتند از:
- تب
- کاهش اشتها
- اسهال
- استفراغ
- عطش و افزایش آب خوردن
- افزایش ادرار
- ضعف و بی حالی
- خون ریزی
- سفت شدن بدن
لپتوسپیروز چگونه درمان می شود؟
از آنجاییکه عامل بیماری لپتوسپیروز باکتری لپتوسپیرا می باشد. بنابراین برای درمان آن می توان از محصول طبیعی ایمونوپروپوفیت استفاده نمود. این محصول حاوی عصاره های پروپولیس، شیرین بیان و اکیناسه (سرخارگل) می باشد. مواد موثره این ترکیبات موجب تقویت ایمنی سلولی و همورال گشته و قدرت فاگوسیتوز را افزایش می دهند. به علاوه این ترکیبات خاصیت ضد باکتریایی نیز دارند و با تقویت ایمنی میزبان منجر به بهبودی سریع تر می شوند.
برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
برای خرید محصول اینجا کلیک کنید.
هم چنین برای درمان ضایعات کبدی و کلیوی ناشی از این بیماری می توان از دارو های کاملا گیاهی هپامارین و لاوارن که به ترتیب حاوی عصاره گیاهان خارمریم (سیلیمارین) و گزنه می باشند، استفاده نمود. سیلیمارین موجود در هپامارین دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و به بازسازی بافت کبد کمک کرده و از فیبروز و سیروز کبدی جلوگیری می کند. گزنه موجود در لاوارن نیز با افزایش جریان ادرار، به درمان عفونت های ادراری کمک می کند. به علاوه گیاه گزنه حاوی مقادیر زیاد آهن و ویتامین C می باشد، بنابراین اثر آنتی اکسیدانی قوی ای هم دارد.
برای اطلاعات بیشتر هپامارین اینجا کلیک کنید.
برای خرید محصول هپامارین اینجا کلیک کنید.
