بیشتر حیوانات بالغ و سالم دارای سیستم ایمنی قوی برای مبارزه با عفونتهای قارچی هستند، اما استرس، بیماری و سیستم ایمنی ضعیف میتواند گربهها را مستعد ابتلا به عفونتهای قارچی کند. عفونتهای قارچی پوست در شرایط گرم و مرطوب شایعتر هستند.
“بسیاری از عفونتهای قارچی مشترک بین انسان و حیوان هستند، به این معنی که میتوانند انسان را نیز آلوده کنند. “
علائم عفونت قارچی در گربهها
نشانههای این بیماری ممکن است بسته به نوع و شدت عفونت متفاوت باشد، اما معمولترین علائم عبارتند از:
- ریزش مو به شکل دایرهای
- شوره در محل درگیر
- التهاب، قرمزی و گاهی ترشح خفیف
- خارش ملایم تا شدید
- شکنندگی موها
- در برخی موارد ضایعات روی گوش، دم یا پنجهها مشاهده می شود.
برخی از عفونتهای قارچی میتوانند در حیوانات سالم بیماری ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر برای ایجاد عفونت به میزبانی بیمار، ضعیف یا دارای نقص ایمنی نیاز دارند. به نظر میرسد استفاده طولانی مدت از داروهای آنتیبیوتیک یا عوامل سرکوبکننده سیستم ایمنی احتمال برخی از عفونتهای قارچی را افزایش میدهد. خود عفونت ممکن است موضعی باشد یا ممکن است کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

تشخیص قارچ پوستی گربه
-
- لامپ وود (Wood’s Lamp): نور فرابنفش برخی گونههای قارچ را فلورسنت میکند.

-
-
- کشت قارچی (Fungal Culture): دقیقترین روش برای شناسایی نوع قارچ، نمونه برداری و کشت قارچ است.
-

-
-
-
- آزمایش میکروسکوپی: در این روش مو یا پوستههای محل درگیر نمونه برداری می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می گردد.
-
-

انواع عفونتهای قارچی پوستی در گربهها
- درماتوفیتوزیس (Dermatophytosis)
درماتوفیتوزیس شایعترین عفونت قارچی پوستی در گربهها است. این نوع عفونت قارچی معمولاً با نام کرم حلقوی یا Ringworm شناخته میشود. برخلاف نامش، کرم حلقوی توسط کرم ایجاد نمیشود، بلکه عامل آن نوعی قارچ است. ضایعه کلاسیک کرم حلقوی شامل ناحیهای دایرهای از ریزش مو و پوستهریزی است که بهتدریج گسترش مییابد. برخی گربهها ممکن است دچار کرم حلقوی باشند بدون اینکه علائم واضح پوستی داشته باشند، یا ممکن است الگوهای متفاوتی از ریزش مو و پوستهریزی نشان دهند.

عامل اصلی این بیماری قارچ Microsporum canis است، اما قارچهای دیگری مانند Microsporum gypseum و Trichophyton mentagrophytes نیز میتوانند این بیماری را ایجاد کنند. برخی از گربههای آلوده ممکن است به صورت ناقل بدون علامت باشند به این معنی که علائم ظاهری نداشته اما همچنان قادر به انتقال عفونت هستند.
” درماتوفیتوزیس شایع ترین عفونت قارچی پوستی در گربه می باشد.”

سایر عفونتهای قارچی کمتر شایع در پوست گربهها
۱. کریپتوکوکوزیس (Cryptococcosis)
کریپتوکوکوزیس یک بیماری قارچی است که ممکن است دستگاه تنفسی (بهویژه حفره بینی)، سیستم عصبی مرکزی، چشمها و پوست (بهویژه صورت و گردن) گربهها را تحت تأثیر قرار دهد. عامل این بیماری در فضله کبوتر یافت میشود.
۲. کوکسیدیوئیدومایکوزیس (Coccidioidomycosis)
با نامهای «تب دره» یا «تب بیابان» نیز شناخته میشود و در مناطق خشک و نیمهخشک یافت میگردد.
اگرچه این بیماری معمولاً سیستمیک است، اما ضایعات پوستی آن شامل تودههای غیرقابل بهبود، ریزش مو و زخمهای ترشحدار است. این عفونت غیرمسری و ناشی از استنشاق هاگ قارچ Coccidioides immitis است.
۳. بلاستومایکوزیس (Blastomycosis)
این بیماری قارچی قابل انتقال به انسان است و بیشتر موجب درگیری سیستم تنفسی و عصبی در گربهها میشود و همچنین میتواند باعث ایجاد تودهها و آبسههای پوستی شود. گربههای مبتلا علائمی مانند تب، بیحالی، اشتهای کم، کاهش وزن، سرفه و مشکل در تنفس دارند.
۴. کاندیدیازیس (Candidiasis)
کاندیدیازیس یک بیماری قارچی موضعی است که غشاهای مخاطی و پوست را تحت تأثیر قرار میدهد و بیشتر توسط کاندیدا آلبیکنز (Candida albicans) ایجاد میشود. این قارچ بهطور طبیعی روی پوست گربهها وجود دارد و زمانی باعث عفونت میشود که سیستم ایمنی ضعیف شود.
۵. مخمر مالاسزیا (Malassezia yeast)
این قارچ بهطور طبیعی روی پوست و گوش گربهها وجود دارد، اما ممکن است بیشازحد رشد کند و سبب بیماری گردد.این شرایط اغلب در زمان آلرژیها، بیماریهای پوستی یا مشکلات غدد درونریز رخ میدهد و در برخی موارد با سرطانها مرتبط است.
۶. اسپوروتریکوزیس (Cutaneous Sporotrichosis)
اسپوروتریکوز یک بیماری قارچی است که توسط Sporothrix schenckii ایجاد میشود. این بیماری میتواند به انسان منتقل شده و باعث ایجاد گرهها یا زخمهای ترشحدار شود. گربههای نر بیرونرو بیشتر در معرض خطر هستند، زیرا تماس بیشتری با خار، خاک، چوب و گربههای دیگر دارند.
۷. رینوسپوریدیوزیس (Rhinosporidiosis)
معمولاً غشای بینی را درگیر میکند، اما ممکن است پوست را نیز آلوده کند و باعث ایجاد گرهها یا پولیپ شود. این بیماری توسط Rhinosporidium seeberi ایجاد میشود و با رشد پولیپهای نرم و صورتی در بینی مشخص میشود.
۸. فئوهیفومایکوزیس (Phaeohyphomycosis)
گروهی از عفونتهای قارچی است که باعث تودههای پوستی و زخمهای ترشحدار در اطراف پنجهها، گوشها و صورت میشود. در بیشتر موارد، عفونت به پوست و بافتهای زیر پوست محدود میشود.
۹. میستوم (Mycetomas)
نوعی عفونت است که باعث تورم پوست یا بافت زیرپوستی میشود و معمولاً ترشحی دارد که حاوی دانههای رنگی است. این قارچها فرصتطلب هستند و معمولاً پس از جراحت یا زخم به بدن گربه راه پیدا میکنند.

درمان سریع قارچ گربه
شامپوها، اسپریها یا پمادهای ضد قارچ معمولاً اولین خط درمان هستند. این داروها قارچ روی سطح مو و پوست را کنترل کرده و مانع از رشد آن ها می شوند. همچنین استفاده از اسپری های کمک کننده به کاهش التهاب و ضایعات پوستی مانند اسپری گیاهی ساناورا (Sanavera) کمک زیادی به درمان بهتر قارچی پوستی مینماید.
ساناورا اسپری صد در صد طبیعی و ترمیم کننده ی انواع زخم ها و التهابات پوستی در حیوانات خانگی است. ترکیبات موثره اصلی این محصول شامل عصاره های کالاندولا (همیشه بهار)، آلوئه ورا و پروپولیس است. این ترکیبات داراي خواص گسترده ترمیم کنندگی، ضد التهابي، ضد میکروبی، آنتي اكسيدانی و تقويت ايمنی موضعی بوده که مجموعا موجب تسريع روند بهبودی زخم و جلوگیری از ایجاد اسکار می شوند.
برای اطلاعات بیشتر درباره ی اسپری درمان زخم گربه ساناورا کلیک کنید
برای خرید داروی زخم گربه ساناورا اینجا را کلیک کنید

علائم قارچ گربه در انسان
قارچ هایی که پوست گربه را آلوده می کنند به ویژه میکروسپوروم کنیس (Microsporum canis)، می توانند از طریق تماس مستقیم با مو، پوست و یا وسایل آلوده به انسان منتقل شوند.
علائم معمولاً ۷ تا ۱۴ روز بعد از تماس با گربه آلوده ظاهر میشوند و بسته به محل عفونت کمی متفاوت هستند. ضایعات بیشتر به صورت دایره ای یا بیضی با حاشیه ی قرمز و مرکز نسبتا روشن تر هستند. ریزش مو به صورت دایره ای دیده می شود.
درمان قارچ گربه در انسان
جهت تشخیص و درمان قارچ گربه در انسان باید حتما به پزشک مراحعه شود. در درمان معمولا از کرم های ضد قارچ مانند کلوتریمازول (Clotrimazole)، تربینافین (Terbinafine) و میکونازول (Miconazole) استفاده می شود. در مواقع درگیری، شست و شوی لباس ها با آب داغ و ضد عفونی وسایل می تواند از انتقال عفونت جلوگیری کند.