پیلونفریت در دام به دلیل عفونت کلیه رخ می دهد و یکی از شایع ترین اختلالات کلیوی دام محسوب می گردد. در حقیقت پیلونفریت به معنی التهاب لگنچه می باشد و بافت کلیه را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولا همراه با التهاب لگنچه، التهاب مثانه و میزراه هم دیده می شوند زیرا اغلب التهاب لگنچه ناشی از یک عفونت بالارونده در مجاری تحتانی می باشد؛ یعنی عفونت میزراه و مثانه، در صورت عدم درمان می توانند به لگنچه منتقل شده و آن را هم درگیر کنند.
علل اصلی پیلونفریت کدام هستند؟
شایع ترین علت پیلونفریت، باکتری کورینه باکتریوم رناله (Corynebacterium renale) می باشد که عامل پیلونفریت مسری در بین گاوهاست. اخیرا باکتری اشریشیا کولی (E.coli) هم به مقداری زیادی از دام های مبتلا به پیلونفریت جدا می شود. انتشار بیماری می تواند به دلیل آسیب و صدمه به دستگاه ادراری در اثر گوساله زایی، جفت گیری و … رخ دهد.
دام های بالغ بیشتر از گوساله ها و دام های جوان به این بیماری مستعد می باشند.
علائم بالینی پیلونفریت در دام چیست؟
- مشاهده ادرار خونی در دام به ظاهر سالم
- تلاش های مکرر برای ادرار کردن
- بی اشتهایی
- تب
- کاهش تولید
- بی قراری
- تکرر ادرار
- مشاهده چرک در ادرار
در موارد مزمن بیماری هم علائم زیر مشاهده می شوند:
- دل درد
- اسهال
- تکرر ادرار
- عطش و افزایش مصرف آب
- ادرار سخت و دردناک
- کم خونی
- حضور آبسه های کوچک روی سطح کلیه
چگونه می توان پیلونفریت را در دام تشخیص داد؟
دامپزشک پس از گرفتن تاریخچه و شرح حال بیمار، مشاهده علائم و معاینه می تواند به تشخیص برسد. هم چنین اقداماتی نظیر گرفتن
آزمایش خون و ادرار، اندازه گیری غلظت اوره و کراتینین خون و سونوگرافی نیز می توانند به تایید تشخیص کمک کنند.
چگونه می توان دام های مبتلا به پیلونفریت را درمان کرد؟
برای درمان پیلونفریت در دام می توان از داروی کاملا گیاهی لاوارن استفاده نمود. این محصول حاوی عصاره گیاهانی نظیر گزنه بوده و در بهبود عفونت ها و التهابات دستگاه ادراری موثر می باشد. هم چنین به دلیل داشتن مقادیر زیاد آهن و ویتامین C، اثرات آنتی اکسیدانی قوی هم دارد. هم چنین با افزایش حجم و جریان ادرار به دفع و خروج عوامل عفونی کمک می کند.
